sevgi, bir parça ekmek ve su birikintisi...

Bir dost..


d-o-s-t..

seni asla terk etmeyen, seni koruyan, seni hesapsız seven, gözüne bakınca sevginin kalbine aktığı, o gözlerde riya, yalan, aldatmaca olmadığını gördüğün. Sadece bakışınla senin niyetini anlayan bunu belli eden, git desende gelen yada mesafe koyarak duran ama her an bir işaretinle aynı coşkuyla koşan..

O gözler ki senin ruhunu okşar her baktığında. Pas parlak ,zeytin taneleri..


Bu bir hikaye, yaşanmış , gerçeğin ta kendisi…

Profesyonel makinamı yeni aldığım günün ertesi günü neler yapabilirim görmek için ,ilk çekim heyecanı ile evimize yakın Kandilliye yürüyüp güzel evler, boğazı çekeyim dedim. Sırtlandım çantamı, tek başıma vurdum yollara. Yürüyerek Kandilli ’ye oradan da boğaza inmekti niyetim. Oldukça sakin olan bir mahallede çekim yapacaktım, biraz tedirgindim ama fotoğraf aşkım ağır basıyordu.

Huyumdur, yolda yürürken nerde köpek yada kedi görsem , durur ,çömelir severim .Okşar konuşurum onlarla. Onlar da anlar iyi niyetimi, tehlikesiz oluşumu , kuyruğunu sallaya salaya gelirler yanıma, koklarlar elimi sonra sevdirirler doyasıya. Hayatta bana en çok mutluluk veren şeydir bu! Unuturum Dünyayı, kendimi, kafa kafaya verir o güzel gözlere bakarım, iki elimin arasına alırım o küçük suratı, göz göze dururumum sokak köpekleriyle.

Neden anlamam , insanlar uzak durur, korkar , tiksinir köpeklerden.. kendilerinin yüreği çok temizmiş gibi.. benimse bugüne değin başıma hiç kötü şey gelmemiştir onlardan yana.. içlerinde kötülük yok ki onların.. sen kötüysen.. o , o zaman kötü olur.. ah bir anlasa insanlar bunu.. ama olmuyor anlatılmıyor.. bu, ancak doğuştan olan bir durum, bunu anladım ve kabullendim.. yani bir hayvanı ya gerçekten seversin yada sevmezsin, bu, sonradan edinilen bir duygu değil..

Harika bir gündü. Güneşli, apaçık. Yolda keyifle yürürken karşıma çıkan, güzel gözlü sokak köpeğinin yanına gidip okşuyorum kafasını, burun buruna duruyoruz bir müddet. Yoluma devam ediyorum bir bakıyorum o da benimle..

Gideceğim sokakları biliyorum, çok köpek var, hatta 4 farklı alanda kendi bölgelerini asla aşmayan köpek çeteleri var, çete dediğime bakmayın ,sadece birbirlerini koruyorlar, birbirlerine ihtiyaçları var aksi halde kötü niyetli insanoğlundan nasıl korunacaklar.

Benim köpek dostum takıldı peşime, kendi bölgesini bırakmayı göze alarak geldi sevgimin peşinden.. sadece sevgimin peşinden.. işte insandan farkı ! ona bakmam ,dokunmam yetmişti, benden yemek istemedi sadece sevgimi istedi. Başına bir şey gelmesin diye birkaç kez konuşarak durması için ikna etmeye çalıştıysam da nafile.. anladım.. o benimleydi bugün.. bu durumda fotoğraflardan çok ona yoğunlaşmalıydım. Dostum, dişiydi, bu karşılaşacağı köpeklerin cinsiyetine bağlı olarak hırlaşıp hırlaşmaması açısından dikkat etmem gereken bir konuydu. İlk karşılaşma oldukça yaşlı ve sürekli yol kenarında uyuyan , 10 senedir gördüğüm bir erkek köpekti. Uzaktan gördüm onu, o da bizi, yavaşça yaklaştık, hemen diklenip birbirlerine koştular, bende aralarına , bir yandan da şşş..şşş diyerek ortalığı sakinleştirmeye ve onların dikkatini dağıtmaya çalışıyordum.. Neyse ki iki karşı cins, birbirlerine diklenmeden ayrıldılar.

Kızımı sevdim , sakinleştirdim ve yürümeye devam ettik.

Tek başımayken girmeye cesaret edemeyeceğim bazı sokaklara (çekincem insanlardan tabi ki) dostum yanımda olduğu için rahatça daldım, sağda solda tek başına yürüyen erkek olsa da yanımdaki köpeğe bakarak çekindiklerini hissediyordum, rahatça fotoğraflarımı çekmeye başladım. Kızım sanki yıllardır yanımdaymış gibi sözümü dinliyor , ben fotoğraf çekerken sakince kenara geçip oturuyor ve beni bekliyordu. Asistanım , adını verdim ona. Ara yollar , dar merdivenler den korkmadan kızımla yürüyorduk, güzel fotoğraflar çektik birlikte, çok mutluyduk..

İkinci telaşım , bir dişi önderliğinde uzun zamandır gördüğüm 4 lü bir köpek grubuydu. Lider olan dişi bazen hırçın olabiliyordu ve bize nasıl tepki vereceğini düşünerek önlem almaya çalıştım. Ben daha önce defalarca onu sevdim ,konuştum ama yanımda yabancı hem de dişi bir başka köpek onun için sorun gibi gözükebilirdi. Uzaktan bizi gördüler ve havlayarak koşmaya başladılar, hemen yere çömeldim ve yine şşş…şşş diyerek onların konsantrasyonlarını dağıtmaya onları sakinleştirmeye çalıştım, kızımla hırlaştılar, oldukça ciddi şekilde, aralarına girdim, bir süre sonra sakinleşip birbirlerini koklayarak vedalaşıp ayrıldılar. İşte bu kadardı kavgaları, tamamen iç güdülerinin kurbanı olarak ama sonu tatlıya bağlanan.



Sahile indik birlikte, asistanım köpeğim benimle yan yana, arada elimi koklayarak eşlik ediyordu. Yorulmuştum, Kandilli kafede oturmayı düşündüm ama bir yandan bahçeye asistanımı nasıl sokacağımı düşünüyordum, ben girince beni dışarıda beklemesini umut ediyordum. Ben girince o da resmen sıvışarak inatla girdi. Ve beni görebileceği mesafede bahçe tarafına , güneşin altında güzelce yattı. Bir gözü ile beni izliyor bir yandan da dinleniyordu. Kahvemi içtikten sonra tam çıkmaya niyetlenirken dostuma bakmamla fırlaması bir oldu ,kapıya yöneldik kafenin görevlileri ellerinde kocaman bir kaşar parçası ile bana doğru gelip ‘ buyurun , köpeğinize verirsiniz dediler. O an adamlara sarılasım geldi, bu sevgiye alışık değildim. Kaptığım gibi kızıma koştum, afiyetle yedi. Geri dönüş için enerji toplamıştı. Yolda su birikintilerinden susuzluğunu giderdi….


İşte buydu ; sevgi, bir parça ekmek ve su birikintisi.. bu hayvanlar ne için varlar bu dünyada, tertemiz sevgilerini bize sunmak için değilse ne???


Not: bu hikayenin devamı da var, benimle evime kadar geldi maalesef ağlayarak ona veda etmek zorunda kaldım, evimde beni bekleyen diğer köpeğim olmasa ev köpeğim olarak alacaktım onu, içim acıdı, çok acıdı, günlerce sokakta bakındım onun için gidip seveyim diye , bir yandan da ümitlendirmeyeyim diye eski mahallesine dönmüş mutludur diye ümit ederek dualar ettim..


Not 2: Sevgili ‘İçimden geldiği gibi’ arkadaşım, Asistanımın fotoğrafını Facebookta görüp beğendiğin için ,benim de tekrar onu hatırlamamı sağladığın için ve bu anımı paylaşmama sebep olduğun için , bu hikayemi sana ve Asistanıma hediye ediyorum ))))

işte güzel Asistanım
 

 
nihal harmanlı
 
doğaya saygı, hayvanlara sevgi lütfen..