içimdeki ölmeyecek olan çocuk

Her şey bir anda başladı, kendime rengarenk kalemler , bir defter, kurşun kalem ve silgi aldım ve çizmeye başladım. Önce büyük yeşil gözlü, kumral ,mutlu ve renkli bir kız çocuğu dikiliverdi karşıma. Kocaman gözleri ile bana bakıyordu, etrafında ise onu sürekli izleyen kara kedisi..


Mutluluk dolu, harikulade bir hayatı olan, tek başına kendine yetmekten öte bunu tercih eden bir çocuk. Onu saran dünyası ile sürekli haşır neşir, keşif dolu ,capcanlı.

Anlar öylesine hızlı canlanıyordu ki zihnimde kalemlerim ,günlerim yetmez oldu çizmeye, her an çiziyor, çiziyordum..Her açtığım beyaz sayfa düşünmeye fırsat vermeden doluveriyordu.
Sonra bir gün...durdum  ve gözlerim doldu...

Bu çocuk , bendim.. ben, ilk zamanlar farkında olmadan kendi çocukluğumu çiziyordum..Kocaman bahçemizde geçen muhteşem çocukluğum..kendi kedim, kendi saçım, kendi gözlerim, kendi dünyam!

işte Nihi böyle doğdu.. O benim kıymetlim benim çocukluğum.. şimdilik onu saklayacağım..çalışma odamın duvarına koyacağım, tek tek her günümü her hatırladığım anımı çerçevelere alıp, önünden her geçtiğimde bakıp anneme babama şükredeceğim..şimdilik ..bana kalsın...)

sonra başka şeyler oluverdi..ilham denen bu olsa gerek.. zor gelen o kıymetli şey..hiç gitmesin istenen..o ruh..
elimden , hayal gücümden minik minik çocuklarım çıkmaya başladı..durmadan,dan dan dan.. diye..
hikaye anlatan , oralara götüren....;) buyrun...

çizimler devam ediyor ...

sevgiyle

NOT : Herhangi bir talep/istek/soru durumunda lütfen harmanli@hotmail.com adresine mail atınız.

not: Bu resimlerin hiç biri kopyalanamaz, print edilemez,çoğaltılamaz,yayınlanamaz. Tüm hakları Nihal Harmanlı (Hekimhan) 'a aittir ve saklıdır.

ALL RIGHTS RESERVED !